Od Sakury "Nowa przyjaciel" cz.9

-Tak. Jesteśmy gotowe. -powiedziała moja siostra swym oschłym głosem.

-Yyyy... Sakura, wszystko dobrze? -zapytała Tormenta.

Potem moje futro zmieniło kolory, a Arukaz przejęła kontrole nad ciałem.

-Bawcie się dobrze. Ja będę odpoczywać. -powiedziałam do siostry.

-Miłych snów siostro. -odpowiedziała Ari.

Oczami Arukaz

-Dobra. Możemy iść. -powiedziałam.

-Sakura? -zapytała zdziwiona wadera.

-Nie. Jej siostra, Arukaz.

-Okey... To... Było trochę dziwne.

-O co Ci chodzi?

-No.... O tą przemiane i w ogóle...

-Wiesz nie zadawaj głópich pytań, bo możesz skończyć naprawdę źle. Chodź idziemy.

Później skierowaliśmy się w stronę ciemnego lasu.

Oczami Sakury

,,Ułorzyłam się" wygodnie w głębi mojej duszy, a potem zasnęłam.

SEN

Biegłam przez łąkę razem z siostrą, a nasza matka nas goniła. Był wieczór i na niebie powoli pojawiały się gwiazdy. Przez przypadek wbiegłam w niego, mojego ojca. Basior spojrzał się na mnie, a później na niebo, które już mieniło się tysiącem gwiazd.

-Sakura, widzisz te wszystkie gwiazdy? -zapytał ojciec.

-Tak. Wszystkie wyraźnie. -odpowiedziałam.

-Te gwiazdy patrzą na nas każdej nocy. Patrzą jak się sprawujemy i do czego jesteśmy zdolni. Kiedyś wszyscy tam trafimy i będziemy patrzeć na nasze dzieci, które później też tam kiedyś przyjdą.

-Tam jest też dziadek, prawda?

-Tak.

-Ty i mama też tam kiedyś będziecie.

-Tak, ale do tego czasu będziemy Cię wspierać.

-A co się stanie z Arukaz, gdy ja pójdę do gwiazd?

-Ona pójdzie razem z tobą. Tam wasze dusze się rozdzielą, ale i tak zawsze będziecie razem.

-Wiesz co?

-Co?

-Kochamy Cię. Ciebie i mame też.

< Tormenta? (co było w tym lesie?) >